TUTUNMAK | Kısa Film ve Söyleşi

Tutunmak - Hang In There ( Short Film ) from Hayrullah Eker on Vimeo.

Yönetmen: Hayrullah Eker

Görüntü Yönetmeni: Berk Kusbeygi

Yapımcı: Murat Demirbilek, Hayrullah Eker

Senaryo: Erkan Uzdur

Oyuncular: Özenç Eren Yelçi, Ahmet Şahin, Sadık Baybure

Konu: İsmail başarısız bir yazardır. Hayatından bir beklentisi kalmamış ve intihar etmeye karar vermiştir. Bu planını gerçekleştirmek üzere tam kendini asacakken kafeste beslediği kanaryası ötmeye başlar. İsmail kendi canından vazgeçmiş olmasına rağmen bir canlının kendi yüzünden aç ve susuz kalıp ölecek olmasını kabullenemez ve kuşuna bakabilecek birilerini bulmaya koyulur. Kimse tarafından sahiplenilmeyen kuş ile İsmail arasında bir bağ oluşacaktır.

Üretmek, bir eser ortaya koyma arzusu ve anlaşılmak... 

İnsanın tarih boyunca süregelen kendini gerçekleştirme isteği, kimi zaman yolundan sapar ve aklın sınırlarını zorlar. İşte İsmail'in "son" çaresinde dile gelen "tutunma" mesajı ve bu etkileyici kısa filmin hikaye yaratıcısı ve yönetmeni Hayrullah Eker ile kısa bir söyleşi...

"Tutunmak" filmini kaleme alırken hikayenizin beslendiği kaynak ne oldu?

Sait Faik'in "Bazen bir şişt sesidir.", insanların hayatlarında önemsemediği şeylerin zaman zaman tutunacakları bir dal haline gelmesi gibi bir sürü sebep kurgu aşamasına yardımcı oldu. Mesela evinden bir süre ayrı yaşayan insanın , herhangi bir objeye rastlaması sonucunda duyguları imgesel olarak yeniden canlanır. Uzun süre yaşadığın evde bulunan eski bir sandalye, kahve içtiğin bir fincan, eğer o evden başka bir yerde karşına çıktığında, durum çok şaşırtıcı ve sevindirici bir hal alır. Birazda imgesel sinemaya olan tutkunluğum saati ve sıkça gösterilen tabureyi metafor olarak kullanmaya itti beni.

Saat bir metafor olarak hangi anlama işaret ediyor? Mesela karede akreple yelkovan gözükmüyor. Evrenselliğe bir vurgu mu yaptınız yoksa başka bir mesaj mı vermeye çalıştınız?

Saatte yerden yem toplayan bir horoz var, saatin ritmine ayak uyduruyor. Bizim gerçek kuş ise sahibi tabureye çıktığında sanki kendi kontrolüymüş gibi ayaklarını kasıyor. Son sahnede gösterilen saatin arka planındaki şarap tıpası netleşiyor. Bir sineğin tıpanın üzerinde şarabın kalıntısı olan yerden arının bal alır gibi beslenip ayrıldığını görüyoruz. Yani kısaca, hayat devam ediyor..

İmgelerin kullanımı hoş olmuş, bir olay hikayesini durum hikayesine çeviren en önemli detay imgelere anlam yüklemek sanırım..

Ben de öyle sanıyorum.

Sinema sektöründe yazarlık konu edildiğinde psikolojik bir negatiflik yansıtılıyor perdeye benim gördüğüm kadarıyla. Siz de bir hikaye yazarı olarak bunu az çok yaşıyorsunuzdur. Hem hikaye yazarı olarak hem yönetmen olarak baktığınızda yazma işinin, film çekmekten zor olduğunu mu düşünüyorsunuz?

Yazmak bence işin en şizofrenik boyutuna girilen dönemi. Sonuçta kötü bir hikaye için prodüksiyon yapılmaz. Filme duyguyu vermek ise yönetmenin görevi, eğer senaryo iyiyse yönetmenin çektiği filme olan inancı o kadar iyi olur. Haliyle filmde o kadar iyi olur. Rene Clair'in bir sözü var, "İyi bir senaryodan kötü bir film çıkabilir; ama kötü bir senaryodan asla iyi bir film çıkmaz." Bence çok yerinde bir söz.

Evet, gerçi işin popüler kültür dönemine gelince, her türlü şöhretin kullanıldığı film para eder gibi bir algı söz konusu, ama sanat çok başka bir şey.

Tabi ki de öyle. Sanat filmleri çeken çok fazla yönetmen yok. Kısa film, işin en masum kalmış yapı taşlarındandı ama festivaller kısa filmi de kapital bir boyutta değerlendirerek bütçeli işleri çok daha iyiymiş gibi değerlendirince eskisi gibi masum olmaktan çıktı.

Kısa söyleşi için kısa filmin yönetmenine teşekkür ederiz.